Bangkok is zo’n stad waar iedereen die er is geweest een mening over heeft. You either love it or hate it. Een middenweg bestaat niet. Wat ik ervan vind? Een sfeerimpressie van mijn eerste keer in de Thaise hoofdstad: dit staat je te wachten!
Drukte. Chaos. Hitte. Die drie woorden omschrijven het Bangkok als je net bent gearriveerd. En twee dagen later voelt het voor mij nog steeds zo. Mijn hotel zit in een wat rustigere wijk van de stad. Een wijk waar vooral relatief luxere hotels zijn te vinden, vlakbij een van de grotere verbindingswegen. ‘Mijn’ metrohalte lijkt in de buurt van m’n hotel te liggen. ‘Lijkt’ inderdaad, want de afstanden op de kaart zijn in Bangkok toch even iets anders dan de routeplanner van Amsterdam. Ik moet nog een half uur lopen voordat ik er ben.
EEN ANDERE WERELD
In het begin zijn er vooral heel veel auto’s en nog meer scooters. Hoe verder ik loop en hoe dichter ik bij mijn wijk kom, hoe meer mensen er zijn. Niet zo gek, als je je bedenkt dat er tussen de 7,5 en 10 miljoen mensen in Bangkok wonen. Natuurlijk zijn er dan veel mensen op straat, natuurlijk is het druk. En natuurlijk is het dan een chaos. Wat had ik dan verwacht?
Hoewel Bangkok heel westers kan zijn, voelt het totaal niet zo. Aziatischer dan dit kan bijna niet. Wat me direct opvalt zijn de vele elektriciteitskabels die overal boven de stoep en straten hangen. De smalle stoepen, waardoor je telkens op straat moet lopen. En terwijl je dat doet moet je voor je leven waken om niet aangereden te worden. Getoeter, overal waar je bent. Tuktuks, die je maar wat graag mee willen nemen. Voor weinig, dat dan weer wel.
EEN STAD VAN UITERSTEN
Zo warm als de stad voelt als je buiten loopt, zo koud is het in de metro. Hoe groot de chaos is buiten, hoe kalm en netjes het is in de skytrain. Men wacht netjes in de rij, men wacht netjes tot iedereen is uitgestapt, men dringt niet voor een zitplek. Vol is vol, en niemand lijkt het te deren als ze er niet meer bij passen. Binnen is geduld het kernwoord, buiten totaal niet. Net als dat je op sommige plekken de meest prachtige panden tegen komt en een paar meter verderop alleen maar vervallen huisjes. Huisjes die nog net niet in elkaar storten. Een stad van uitersten, dat is Bangkok.
KOH SAN ROAD E.O.
Het kost me 1,5 uur om van mijn hotel naar de bekendste straat van Bangkok – Koh San Road – te komen. Dat is net zolang als van Amsterdam naar Antwerpen met de trein. Ik moet met de metro, de skytrain, de bus en nog een stuk lopen. En dan nog ben ik sneller dan wanneer ik een taxi pak.
En dan ben ik op Koh San Road. Een toeristischere straat dan dit bestaat niet in Azië. Overdag vind je wat mensen zittend op een terras of shoppend bij een van de tientallen winkeltjes. Je kunt het bijna niet maken om géén shirt met ‘Same same, but different’ te kopen. (Guilty.) ’s Avonds zijn er nog veel meer mensen op de terrasjes, nog veel meer mensen winkelend en nóg veel meer mensen dronken. Waar het overdag wat uitgestorven aanvoelt, is het ’s avonds het Salou van Azië. Niet echt mijn ding. Maar als je een straat verder loopt, voelt het alsof je in een andere wereld terecht bent gekomen. Ook hier vind je veel restaurantjes, cafétjes en winkeltjes, maar de sfeer is gezellig. Gemoedelijk. Hier geen dronken jongeren, maar mensen die simpelweg willen genieten van het daar zijn.
EEN STAD MET SCHOONHEID
Bangkok heeft iets. Ondanks de drukte, de chaos en de hitte. De geuren die je opsnuift als je door de smalle steegjes loopt en weg bent van de drukke wegen, doen je gelijk thuis voelen. Je wilt het liefst bij (bijna) elk street food stalletje eten proeven. De prachtige tempels, de gigantische winkelcentra en andere mooie gebouwen maken de stad rete interessant. De mogelijkheden hier zijn eindeloos. Volgens mij kun je hier weken ronddwalen en nog niet alles gezien hebben.
Ik ken mensen die de stad geweldig vinden. Ik ken ook mensen die er het liefst met een grote boog omheen reizen. Gezien de hoeveelheid Aziatische bestemmingen die ik nog wil bezoeken, is de kans groot dat ik nog best een paar keer op Bangkok zal vliegen. Voor mij geen grote boog: ik ben te benieuwd of ik het derde keer nog leuker vind. Waar elke andere stad ter wereld gelijk afgeschreven zou worden als het me de eerste keer niet bevalt, heb ik dat bij de Thaise hoofdstad niet. Bangkok is op de een of andere manier te interessant om links te laten liggen.
