Het was september 2012 toen ik hier voet aan de grond zette. Ik weet nog dat het bloedheet was, en dat ik niet kon wachten tot ik een duik in een zwembad kon nemen. Het was de bedoeling om een week lang helemaal niets te doen, maar met al die prachtplekken in de buurt kon ik het niet over m’n hart verkrijgen om de hle tijd op m’n luie gat te gaan zitten. Dus deed ik dat ook niet. Gelukkig maar, want daardoor heeft Jordanië mijn hart gestolen. Wat een prachtland!