Ik ben een van die gelukkigen die na 27 jaar kan zeggen dat ze op toch best wat plekken in de wereld is geweest. Van kleine dorpjes in Afrika tot aan wereldsteden in AziĆ«. Van de natuur in Amerika tot aan bounty stranden in de Caribbean. Het leven is zo slecht nog niet! En elke plek ā waar ook ter wereld ā heeft wel iets moois te bieden. Elke plek heeft wel iets dat ik mis en vaak mis ik zelfs heel veel dingen. Zo ook Gambia, waar ik in 2012 met m’n toenmalige vriend naartoe af reisde.
1. MIJN EERSTE KENNISMAKING MET ĆCHT AFRIKA
Hiervoor was ik alleen in Marokko geweest, en tja, dat doet je eerder aan het Midden-Oosten denken dan aan Afrika. In Gambia kreeg ik pas Ć©cht het gevoel dat ik op het AfrikaanseĀ continent was beland: dat begon al met de geur die je ruikt als je het vliegtuig uitstapt. Zo’n typische lucht die alleen in Afrika lijkt te hangen.
2. DE GAMBIAANSE BRUILOFT
Onze gids vroeg of het OK was of hij even langs zijn nicht mocht rijden: ‘Ja, eh, ze trouwt namelijk vandaag’. Natuurlijk! Midden in een van de compounds vlakbij Banjul stapten we uit en belandden we bijĀ een groot feest dat al een poosje in volle gang was. We waren meteen eregast (oftewel: we mochten als eerste eten) en voor ik het wist moest ik meedansen met de Gambiaanse dames. Ik moet nog behoorlijk wat bijschaven aan mijn ‘billenshake’, want vergeleken met deze vrouwen leek ik echt een stijve hark.Ā Gelukkig maar dat er geen filmpjes van gemaakt zijn. Een mental video is wat mij betreft in dit geval alĀ genoeg.
3. DE KLEUREN EN DRUKTE IN TANJI
Boten in alle kleuren van de regenboog, vrouwen gekleed in dezelfde kleuren en vooral heel veel drukte. Oh, en heel veel vis. Wanneer de vissersboten terugkeren van hun dagelijkse middagtocht, struint iedereen richting het strand om de gevangen vis binnen te halen.
4. DE OVERTOCHT VAN BARRA NAAR BANJUL
In plaats van 30 minuten deden we nu 3 uur over onze overtocht met het pontje. Kapotte motor en dus zaten we midden op de Gambia rivier ‘vast’. Hutje mutje, met mensen die terugkwamen van werk, mensen die dingen probeerden verkopen, en heel veel dieren. Ik kon er wel om lachen: ook dit is Afrika.
5. DE LOKALE KROEG
Een ex-collega van mijn vriend is naar Gambia geĆ«migreerd, en had inmiddels een behoorlijke kennissenkring opgebouwd. En uiteraard hoort daar een stamkroeg bij. Zo zaten we ineens op een plastic stoel onder blauwe tl-lichting, omringd door een stel Gambianen. Eerlijk is eerlijk, ik werd een beetje vreemd aangekeken als enige blanke vrouw, maar met een biertje in m’n hand maakte ik al snel nieuwe vrienden (en ik denk dat het ook wel scheelde dat vriendlief naast me zat).
6. ONZE TAXICHAUFFEUR
Met zijn kapotte auto. Alles was stuk van binnenĀ (en van buiten), maar dat maakte het avontuur des te mooier. Onze taxichauffeur kon ons van alles vertellen over het land, de cultuur en zijn familie. En hij nam ons mee naar zijn wereld, het echt Gambia (waaronder dus de bruiloft van zijn nicht, zie punt 2).
7. DE BRUTALE APEN
Want brutaal zijn ze. Maar wat zijn ze stiekem toch leuk.
8. DE DOLFIJNEN
Nou weet ik dat je ze op heel veel plekken ter wereld tegenkomt, maar feit is dat Gambia tot nu toe het enige land is waarbij ik ze zelf ook daadwerkelijk van dichtbij heb gezien.
9. DE CHINEES
In Kolili zit een Chinees restaurant. Ik hebĀ serieusĀ nog nooit zo lekker chinees gegeten als daar… No kidding.
10. HET WEER
Ik was er in december (2012) en ik was er in eerste instantie om drie redenen: het was niet altijd te ver vliegen, het was betaalbaar Ć©n het zou er heerlijk zonnig zijn. Geen woord aan gelogen. Aan alle drie de redenen niet.
Ben jij al eens in Gambia geweest?
EERDERE EDITIES
ā„ 10 dingen die ik mis aan: Bali
ā„ 10 dingen die ik mis aan: Amerika
ā„ 10 dingen die ik mis aan: CuraƧao