Gaf ik je eergisteren nog acht redenen waarom je echt eens in je eentje op pad moet gaan: nu laat ik je graag zien hoe ik mijn driedaagse stedentrip naar Milaan heb ingevuld. Zo zonder reisgenoot moet ik mijn ervaringen toch met iemand delen, hè?
DAG 1
Vroeg opstaan vandaag: ik moest namelijk om 7.30 uur op Schiphol zijn. Op naar Milaan!
Na de hele vlucht een soort van geslapen te hebben, pak ik de trein naar de stad. Al met al ben ik net zo lang onderweg om van mijn terminal naar mijn hotel komen als dat mijn vlucht duurt.
Ik relax een poosje op m’n kamer en ga dan voor een heerlijke lunch in de vorm van een focaccia met verse groenten in dit leuke tentje.
Voordat ik vertrok vroeg ik bij de receptie om een stadskaart en kreeg ik een uitgebreide uitleg hoe ik naar de Dom moest lopen. Ik hoef alleen maar rechtdoor te lopen, dat moet lukken.
Toch beland ik ietwat uit de richting: helemaal niet erg. Kijk hoe mooi de kerstboom erbij staat tussen alle dure winkels in Galleria Vittorio Emanuele.
En daar is ‘ie dan: de Dom!
Ik struin nog wat door wat straatjes en vind het wel even mooi geweest. Op de terugweg naar mijn hotel maak ik een pitstop bij de supermarkt en sla een overlevingspakket in: wat drinken, een salade, chips en chocola.
Omdat ik vrij moe ben van het vroege opstaan en de reis zelf, besluit ik de rest van de avond te relaxen op mijn kamer. Uitgebreid douchen, filmpje kijken en plannen maken voor de komende dagen. Ik wil heel graag een wandeltour door de stad maken morgen, maar helaas is er geen een beschikbaar de komende twee dagen. Jammer! In alle drukte ben ik vergeten een foto te maken. Oeps.
DAG 2
Uitslapen – het is immers vakantie – en uitgebreid ontbijten. Ik loop wel drie of vier keer naar het buffet om weer iets nieuws te halen. Een goede bodem is altijd goed. Eerste stop van vandaag: het kasteel. Wat een prachtig gebouw en wat bijzonder dat het midden in de stad ligt. Prachtige details. En ik kan het niet laten om even lekker in het zonnetje te zitten.
Omdat het een feestdag is, is het kneiterdruk in de stad. Overal vind je kleine en grotere markten en is het slenteren geblazen.
Ik wil de Dom nog een keer bekijken, met zonlicht is ‘ie nog mooier!
Ik koop voor een paar euro een dagkaart voor het OV en besluit de tram te nemen.
Tram 3 schijnt een van de lijnen te zijn die je langs een aantal mooie plekken van de stad rijdt. Ik wil uitstappen bij de wijk Navigli, maar let weer eens niet op. En dus besluit ik tot het einde van de rit te blijven zitten, niet wetende dat dat nog een half uur duurt. Voor ik het weet rijd ik door de buitenwijken van de stad en zie ik zelfs een weiland. Ach ja, ook leuk.
Op de terugweg stap ik wél op tijd uit en besluit dat ik zin heb in een bagel. En wel in dit tentje. Niet echt Italiaans, maar ach, wat zou het ook. Vanavond haal ik de schade wel weer in.
En dan loop ik door Navigli en kom ik alleen maar prachtige gebouwen en gave street art tegen.
Nog iets leuks aan Milaan? De oude trams! Ze worden steeds meer vervangen voor moderne versies, maar eigenlijk is dat – ondanks de luxe in de nieuwe versies – wel echt jammer.
En kijk nou: hoe mooi is dit? Doet me zo erg aan Venetië denken.
Op de terugweg loop ik via winkelstraat Torino terug naar de Dom. Het is DRUK! Ik ga een paar winkels in, maar ren nog net niet gillend naar buiten. Beter voor m’n portemonnee ook.
Ik heb geen zin om terug te lopen naar m’n hotel (duurt 20 minuten) en besluit de metro te nemen. Al met al duurde dat net zo lang als wanneer ik gewandeld had, maar dat geeft niet.
Even chillen in m’n hotelkamer! Ik kijk een aflevering van Game of Thrones: sinds ik terug ben uit IJsland ben ik hooked.
Nadeel van in je eentje op reis zijn? In slaap vallen en niemand die je op tijd wakker maakt om nog te eten. Ik word om iets voor 22 uur wakker. Dan maar een romantisch diner met de chips en restjes chocoladereep die nog over zijn. Thuis doen we wel weer gezond.
DAG 3
Na het niet zo uitgebreide avondeten word ik wakker met onwijze honger. Opnieuw stort ik me op het ontbijtbuffet (en zoals je ziet maak ik iets te laat deze foto: puinhoop!).
Milaan schijnt een prachtig een kerkhof te hebben. Niet iets wat je normaal gesproken als eerste zou bezoeken, maar juist daarom wil ik erheen. Het is écht een aanrader. Het ene graf is nog mooier dan de ander; sommige families hebben zelfs een kleine kathedraal laten bouwen waarin ze begraven zijn.
Vervolgens struin ik verder door de stad, op weg naar een paar straatjes dat prachtige middeleeuwse panden moeten huizen. Hoe tof is dit?
M’n voeten zijn moe en dus zoek ik een plekje in het park. Even genieten van het zonnetje nu het nog kan! Uiteraard vergeet ik – weer – een foto te maken.
En dan is het tijd voor eten! Pizza heb ik nog niet gehad.
Ik heb echt zo’n voorliefde voor goede straatmuzikanten. Dit was ook weer zo’n geval: deze meneer maakte de meest prachtige geluiden door alleen maar op wat glazen flessen te tikken. Geweldig toch?
Hebben jullie dat ook altijd? Dat je op de dag van vertrek op een gegeven moment gewoon klaar bent om naar huis te gaan? Dat heb ik nu ook weer. Ik ben een klein beetje klaar met het ronddwalen en ga vlakbij m’n hotel bij een koffiententje zitten. Buiten weliswaar, maar maar met een heater boven me, en met een boek en carrot cake voor me, vermaak ik me prima.
En dan is het tijd om weer naar het vliegveld te gaan.
Op naar huis!
Ik heb echt genoten van deze dagen met mezelf. Lekker doen waar ik zin in heb, eten hoeveel en wat ik wil en genieten van het zonnetje (als ‘ie er is). Absoluut voor herhaling vatbaar!
