I’m a very lucky person: ik reis de laatste jaren namelijk best veel. Privé, voor m’n werk én voor Reisdoc.nl. Op reis leer je anderen, maar vooral jezelf heel goed kennen. Ik heb zo ongeveer alle beginnersfouten gemaakt die er maar zijn en zie ook in dat ik nogal wat eh… karakteristieke reiseigenschappen heb (gehad).
1. INPAKKEN
Ik heb een hekel aan inpakken. Elke trip weer, of het nou een weekendje naar de Veluwe is of een maand reizen door Azië, het maakt geen donder uit, ik stel het altijd tot het allerlaatste moment uit. Inmiddels ben ik er wel heel goed in geworden. Ik heb standaardlijstjes met wat ik per soort reis mee moet nemen. Al mijn verzorgingsproducten – van tandenborstel tot shampoo – heb ik twee keer in huis, zodat mijn toilettas altijd ready to go is. En tegenwoordig kan ik heel goed met alleen handbagage reizen: ik houd altijd genoeg ruimte over. Dat is echt wel anders geweest: tijdens mij eerste vakanties zonder ouders nam ik standaard te veel mee en was ik altijd aan het stressen omdat het niet paste. En uiteindelijk gebruikte ik de helft niet.
2. VAN HAKKEN KOMT HUILEN
Tegenwoordig pak ik compact en comfortabel in. Nette kleding die lekker zit, kleding die op meerdere manieren valt te combineren en schoenen waar ik daadwerkelijk goed in kan rondlopen zonder dat ik wil huilen van de pijn. Dat heb ik namelijk iets te vaak gedaan, zeker tijdens werktrips. Heb je een chique diner in een gigantisch en luxe hotel, krijg je ineens een uur durende rondleiding terwijl je hakken aan hebt van 10 centimeter. Nooit meer. Nooit.
3. ‘VOORPRET’
Zodra ik een bestemming in m’n hoofd heb en ik heb daadwerkelijk geboekt, kan ik niet wachten tot ik er echt ben. Die voorpret duurt tot precies een dag voor vertrek. Op de een of andere manier denk ik dan altijd: ‘hmmm, ik blijf toch echt liever thuis’. Ja, echt. Natuurlijk doe ik dat ik uiteindelijk nooit en zodra ik in de auto naar Schiphol of de bestemming zelf zit, is die stomme gedachte meteen weer weg en geniet ik als een puber die net haar kleedgeld heeft gekregen.
4. RELAXEN
Tot voor kort vond ik mensen die een hele week op het strand liggen maar raar. Waarom zou je honderden euro’s uitgeven aan nietsdoen, terwijl er zoveel moois op de wereld te zien is? Mijn vakanties waren altijd actief: ik wilde elke dag in ieder geval íets doen. Maar sinds ik full-time werk en een druk bestaan heb, kan ik me steeds meer inleven in de mensen die voor een lui-lekker-vakantie kiezen. Soms moet je gewoon echt even opladen. Niet dat ik mezelf ooit echt een week lang op het strand zie bruinbakken, maar ik denk dat ik tijdens m’n volgende vakantie wel iets langer luier dan voorheen.
5. MEDEREIZIGERS
Volgens mij kan ik af en toe best een lastige reisgenoot zijn. Ik weet wat ik wel en niet wil, en soms vind ik het best lastig om van mijn eigen plan af te wijken als mijn reiswederhelft andere suggesties blijkt te hebben. Er zijn hier zelfs twee vriendschappen door verloren gegaan toen ik nog onder de twintig was. Inmiddels heb ik mijn vaste vakantiepartners, maar als de kans zich voordoet probeer ik altijd wel een trip met iemand anders uit. Eerst een weekendje weg, want niets is zo naar als je ergeren aan dingen die je in het dagelijks leven niet eens opvallen bij een persoon.
Wat zijn reiservaringen en -karaktereigenschappen die echt bij jou horen?
