Het is de bekendste en langste weg ter wereld: de Route 66. De route begint in het oosten van Amerika in Chicaco en eindigt aan de andere kant van het land, op de pier van Santa Monica in Californië. In totaal bedekt de autoweg 3940 kilometer aan asfalt. Veel stukjes zijn net als andere wegen, sommige zijn net even wat specialer (en toeristischer). Wanneer je aan de zuid-westkant van Amerika heb je mazzel; precies daar vind je het leukste gedeelte van de Route 66. Als je vanaf de Grand Canyon weer langzaamaan naar Los Angeles wilt rijden, dan kan je een stuk van de autoweg meepikken. Start in Seligman en rijdt door tot aan Oatman, want dan kom je onderstaande plekjes allemaal tegen.
Natuurlijk is er goed ingespeeld op de toeristenmassa; vele winkeltjes zijn ‘oud’ gemaakt om het nostalgische gevoel van de Route 66 te krijgen.
Volgens de kenners kan je hier de lekkerste hamburger ter wereld eten. En ik moet zeggen: ze hebben gelijk. In dit restaurantje krijg je een speciale behandeling door de eigenaar, die nogal van practical jokes houdt.
Oude auto’s kunnen natuurlijk niet ontbreken.
En datzelfde geldt voor de benzinestations en bijbehorende dinners.
Wie kent de beelden van de brievenbussen niet? Op vele verlaten plekken vraag je je af of ze überhaupt nog in gebruik zijn.
Zoals vele andere wegen in Amerika, kent ook de Route 66 vele lange rechte stukken kilometers asfalt.
In Oatman vind je nog een oud mijnstadje, dat elk weekend nog oude westerntaferelen ten tonele brengt.
Het stuk tussen Oatman en Los Angeles is weer net als iedere andere weg in dit gedeelte van Amerika; lang, stoffig en met veel woestijn om je heen. Je kan dit beter overslaan, omdat je anders andere leuke bezienswaardigheden overslaat, en dat is natuurlijk zonde. Een bezoekje aan de pier van Santa Monica is daarentegen wel weer de moeite waard. Alleen voor heel andere redenen dan de weg, want het enige wat je doet denken aan de Route 66 is dit:
